Σχετικά με τα έργα

Τα ζωγραφικά έργα της ιστοσελίδας είναι προς πώληση .

Στην περίπτωση που σας ενδιαφέρει ένα έργο μπορείτε να στείλετε email ζητώντας περαιτέρω πληροφορίες.

Email

info@pouliasikaterina.gr

Πορεία προς την εξέλιξη

- Η έκθεση πραγματοποιήθηκε στην γκαλερί Black Duck στο κέντρο της Αθήνας

- Συνέντευξη στον Ant1

- Βίντεο της έκθεσης


Ποιήματα που αναφέρονται σε έργα


Τα κάθε παρακάτω ποίημα αναφέρεται και αντιστοιχεί σε κάποιο ζωγραφικό έργο της έκθεσης.

Ανέλιξη

Στάλα τη στάλα
ο χρόνος ποτίζει την ψυχή
με όνειρα και προσδοκίες,
επιτυχίες ή αποτυχίες,
πόνους και θεραπείες.
Bήμα, βήμα
το μονοπάτι ο άνθρωπος διαβαίνει
μέσ’ απ’ την ανέλιξη
της σκέψης, της αντίληψης,
της φαντασίας, της νόησης.
Μία, μία
εμπειρίες προσθέτει η γνώση,
τροφοδότης για το καλύτερο,
ανατροπέας για το αυθόρμητο,
και την έμπνευση,
για την φαντασία,
και την δημιουργικότητα.
Σιγά, σιγά
αλλάζουν οι επιθυμίες
κι οι πόθοι
σβήνουν ή αναζωπυρώνονται.
Θαύματα πλάθονται
της φύσης,
κι αφήνουν άφωνο, εκστατικό
κάθε θνητό.
Λίγο, λίγο
ο θάνατος τη ζωή προσεγγίζει,
όταν τελειώνει ένας κύκλος
ή και παράκαιρα,
όταν ξεκινά ένας νέος,
επισφραγίζοντας
μια αέναη αναγέννηση.

Ζωή και θάνατος

Ατενίζοντας
την περίτρανη σκιά του θανάτου
εμπρός στην σεβάσμια,
λεπτοκαμωμένη
φιγούρα της ζωής
ο τρόμος της απώλειας με κατέκλυσε.

Ενός είδους
που δεν κοστίζει απλά,
αλλά επισφραγίζει
την ύστατη ευκαιρία βιώματος,
για όσα αξίζουν επανόρθωσης,
για εκείνα που μάταια ή λανθασμένα,
εσκεμμένα ή σαν δωρεά
αφελώς διαπράχθηκαν,
γι’ αυτά που άξιζε ν’ αναστήσουν
ένα κομμάτι υστεροφημίας
σε ανδριάντα.

Μια θεώρηση μονόπλευρη
πάντα φαντάζει φοβερή.

Άραγε
δε θα σκιαζότανε κανείς
αν λογιζόταν μόνο
όλο τον φόρτο του τιμήματος
μιας ζήσης ατέρμονης;

Πόσο θα βάσταγε η ψυχή
να κουβαλά το φορτίο
μιας βαριάς απάτης;

Πώς θα γινόταν η ζωή,
δίχως καινούργιο αίμα
να μη λιμνάζει;

Μέριμνα
για την εξέλιξη,
την επιλογή,
την σωτηρία,
η έγνοια του θανάτου.

Ωρίμανση

Βαθιά ανάγκη
την ύπαρξη κατακλύζει
ν’ αντέξει την αντάμωση
με την ουδό του αποχωρισμού.

Η ψυχή πονεμένη
περιπλανιέται
στης πλανεύτρας ζωής
τα κλεμμένα μισά.

Ο γαλήνιος παράδεισος
οικτρά τυραννιέται
στου τιμημένου Γολγοθά
την φτιασιδωμένη αποκοτιά.

Απ’ τον ομφάλιο λώρο
κόβεται η ύπαρξη
να ορθοποδήσει
επάνω στη γη.

Αποχωρίζεται από τη μήτρα
και βηματίζει σε δρόμο άγνωστο,
με προικοδότηση
την αναπόφευκτη του χρόνου πείρα.

Αναχωρεί απ’ την δοτή ταυτότητα
να φθάσει κάποτε
σε κύκλου μοιραίου
την επιλεγμένη ωριμότητα.

Δημιουργία

Για εκείνη
την παλίρροια των αισθήσεων,
που ξεσηκώνει κάθε θυσία
στο βωμό του έρωτα,
με φιλία και χάδια.

Για εκείνη
την προστασία των όντων,
που επέρχεται στην παρουσία
αφάνταστων κινδύνων,
με φυγή ή
με ισχυρή άμυνα.

Για εκείνη
την αμέτρητη ομορφιά
του προαιώνιου κόσμου,
που ομολογεί κάθε ύπαρξη
στη σύνθεσή της,
με πολυπλοκότητα
κι ενδελέχεια.

Για όλα αυτά,
ποιος δημιουργός
και καθοδηγητής;

Για όλα τα υπέροχα,
αγγίζω το υποπόδιο των ποδών σου

Θεέ μου!

Χορός

Χέρια μαγεμένα,
χέρια υψωμένα ως την καρδιά,
τη ζήση να υμνήσουν πασχίζουν!

Μιλούν για πάθη
και μίση ανθρώπων
μ’ αίμα γραμμένα.

Δυνάμεις ατελείωτες
θυσία στου πνεύματος
τελούν τον βωμό.

Πέλματα σκαμμένα
πόδια συσπασμένα
τη γη κραδαίνουν,
στο ρυθμό σείονται
αρχαίας πνοής.

Μιλούν στο χάος,
γελούν του χάρου
και με χορό υμνούν τον κύκλο
που ασταμάτητα σέρνει η ζωή!

Επιστροφή

Επέστρεψες.

Τα παράθυρα ορθάνοιχτα
για να σε υποδεχτούν.

Τριγύριζες στην αρχή,
γύρω απ’ τα κλειδαμπαρωμένα
ματόφυλλα της καρδιάς μου.

Ματωμένη ψυχή!

Επέμενες,
πάσχιζες,
ξέσκιζες τα τρυφερά
βελούδινα φτερά,
πάνω στους ατσαλένιους τοίχους
της λογικής παράλογής μου.

Παράκουγα,
παραμιλούσα,
παράβλεπα.

Ο τόπος έξω άνθιζε,
και μέσα εγώ
είχα δηλώσει υποταγή.

Από τις χαραμάδες
δεν περνά
κανένα άκουσμα,
μήτε αρκετή οσμή,
ή όψη μιας αλήθειας.

Μόνο από ραγίσματα
πνοή αγέρα μπαίνει.

Κι έτσι,
υπόγεια βουή
το ορθό τετράγωνο
έσπασε της δομής μου,
κι έφθασε ως το τύμπανο
της πιο βαθιάς μου ύπαρξης.

Εκεί επέστρεψα
στο χάος
της συνείδησης,
της μεταλλαγής.

Απολωλός φόβος

Όσο η ευσέβεια τυλίγεται,
καθώς ο κισσός
γύρω απ’ τις βασανισμένες ψυχές,
όσο το σύμβολο
ή η επιγραφή του σταυρού
γίνεται πανοπλία του αποκαμωμένου,
όσο οι καμπάνες αναγγέλλουν
το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης,
όσο κάθε άγια ή θεϊκή μορφή
υποδηλώνει την παρουσία,
την ευεργεσία της
στα ανομήματα
και τις ασθένειες των κατακειμένων,
φόβος δεν υφίσταται.

Επειδή αυτός γεννιέται
όπου η ελπίδα κι η χαρά
δεν κατέχουν θέσεις αξιοσύνης,
όπου η ευσέβεια κι η πίστη
χωλαίνουν,
όπου κάθε σύμβολο ή συμβολισμός
καθίστανται στοιχεία ρήματος κενά,
όπου άγγελμα μόνο θανάτου
επικρέμεται,
όπου οι ψυχές τις ευεργεσίες της θείας Χάρης λησμονούν.


ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ


Όταν το 2018 δημιούργησα το ζωγραφικό μου έργο «Ανέλιξη», αναγνώρισα σε αυτό ψήγματα μιας σημαντικής εξέλιξης στην εικαστική μου εκδήλωση κι έκφραση. Μια ουσιαστικότερη εσωτερική αλλαγή διαφαινόταν επίσης, στα έργα που ακολούθησαν στην δημιουργική μου πορεία. Επρόκειτο για μια προσωπική εξέλιξη, που ωστόσο αγκάλιασε θέματα, τα οποία σχετίζονταν γενικά με την ανθρώπινη εξέλιξη. Αυτή η εξελικτική πορεία με ώθησε να επιλέξω τον συγκεκριμένο τίτλο.

Στα περίπου 25 έργα, που διανθίζουν αυτή την έκθεση, θα μπορούσε κανείς να διακρίνει κάποιες επιμέρους κατηγορίες θεμάτων. Υπάρχουν έργα που αγγίζουν ανάλαφρες πλευρές της ζωής: στιγμές ξεγνοιασιάς κι ανθρώπινης επικοινωνίας. Επίσης συμμετέχουν έργα που απεικονίζουν την αδιαπραγμάτευτη πορεία της ζωής. Ωστόσο πιο σημαντικά, θα μπορούσαν να θεωρηθούν σε αυτή την εξελικτική πορεία, στοιχεία που υπάρχουν σε κάποια έργα μου κι αποτελούν προϋπόθεσεις για την ανθρώπινη εξέλιξη, όπως: η ενδοσκόπηση, το όραμα για το μέλλον, η αναζήτηση φωτός, το ορμέμφυτο, η απελευθέρωση από την ύλη, η ελπίδα που υπερπηδά κάθε εμπόδιο, ακόμη και την απόγνωση. Άλλα έργα μου πάλι τροφοδοτούν την πορεία προς την εξέλιξη με στοιχεία σχετικά με: την αναγνώριση της συμπαντικής ενέργειας, ενδελέχειας κι αρμονίας, καθώς και το δέος αλλά και την πίστη στην ισχύ του θεϊκού στοιχείου.

Η σύνδεση λόγου με την εικόνα ενός ζωγραφικού έργου ενισχύει την εκφραστική του δύναμη. Επέλεξα λοιπόν να συνδέσω την ποιητική συγγραφική μου δράση με τον ζωγραφικό εικαστικό λόγο. Έτσι κάποια από τα έργα της έκθεσης συνοδεύονται από σχετικά ποιήματά μου, ενδυναμώνοντας έτσι την θεματολογία τους.

Αικατερίνη Πουλιάση


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ε: Στις 22 Νοεμβρίου ξεκινά η ατομική σας έκθεση με τίτλο «Πορεία προς την εξέλιξη». Θα θέλατε να μας αναφέρετε κάποια πράγματα σχετικά με την έκθεση;
Α: Όταν πριν κάποια χρόνια δημιούργησα το ζωγραφικό μου έργο «Ανέλιξη», αναγνώρισα σε αυτό ψήγματα εξέλιξης στην εικαστική μου εκδήλωση κι έκφραση. Μια ουσιαστικότερη εσωτερική αλλαγή διαφαινόταν επίσης στα έργα που ακολούθησαν στην δημιουργική μου πορεία. Επρόκειτο για μια προσωπική εξέλιξη, που ωστόσο αγκάλιασε θέματα , τα οποία αφορούσαν γενικά την ανθρώπινη εξέλιξη. Αυτή η πορεία λοιπόν με ώθησε να επιλέξω τον συγκεκριμένο τίτλο.

Ε: Θα θέλατε στη συνέχεια να μας δώσετε κάποιες πληροφορίες, σχετικές με την θεματολογία των έργων σας;
Α: Στα περίπου 25 έργα, που διανθίζουν αυτή την έκθεση, θα μπορούσε κανείς να διακρίνει κάποιες επιμέρους κατηγορίες θεμάτων. Υπάρχουν έργα που αγγίζουν ανάλαφρες πλευρές της ζωής: στιγμές ξεγνοιασιάς κι ανθρώπινης επικοινωνίας. Επίσης συμμετέχουν έργα που απεικονίζουν την αδιαπραγμάτευτη πορεία της ζωής. Ωστόσο πιο σημαντικά, θα μπορούσαν να θεωρηθούν σε αυτή την πορεία εξέλιξης, στοιχεία που υπάρχουν σε κάποια έργα μου κι αποτελούν προϋπόθεση για την ανθρώπινη εξέλιξη, όπως: η ενδοσκόπηση, ο οραματισμός για το μέλλον, η αναζήτηση φωτός, το ορμέμφυτο(η δύναμη της ορμής), η απελευθέρωση από την ύλη, η ελπίδα που υπερπηδά κάθε εμπόδιο, ακόμη και την απόγνωση. Άλλα έργα μου πάλι τροφοδοτούν την πορεία προς την εξέλιξη με στοιχεία σχετικά με: την αναγνώριση της συμπαντικής ενέργειας, ενδελέχειας κι αρμονίας, το δέος και την πίστη στην ισχύ του θεϊκού στοιχείου.

Ε: Σε ποιόν χώρο φιλοξενείται η έκθεσή σας;
Α: Πρόκειται για τον φιλόξενο και ζεστό υπόγειο χώρο Black duck, στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Στον πάνω όροφο παράλληλα υπάρχει ένα όμορφο στέκι, το οποίο επισκέπτεται οποιοσδήποτε θέλει να περάσει μερικές όμορφες στιγμές σε έναν ξεχωριστό αισθητικά χώρο.

Ε: Έχετε να αναφέρετε κάτι άλλο σχετικά με την έκθεσή σας;
Α: Η σύνδεση λόγου με την εικόνα ενός ζωγραφικού έργου ενισχύει την εκφραστική του δύναμη. Σκέφτηκα λοιπόν να συνδέσω την ποιητική συγγραφική μου δράση με τον ζωγραφικό εικαστικό λόγο. Έτσι κάποια από τα έργα της έκθεσης συνοδεύονται από σχετικά ποιήματα, που ενδυναμώνουν την θεματολογία τους.

Ε: Θα θέλατε να μας αναφέρετε κάτι σχετικά με τα μελλοντικά εικαστικά σας σχέδια;
Α: Ο κορωνοιός ευνόησε έμμεσα νομίζω αρκετούς καλλιτέχνες, οι οποίοι διατηρώντας αναπόφευκτα απόσταση από την παρουσίαση του έργου τους, μπόρεσαν παράλληλα να βρουν επιπλέον χρόνους κι έτσι πέτυχαν να προωθηθούν δημιουργικά προς τα εμπρός. Ακόμη πιστεύω πως ένας καλλιτέχνης αναζητώντας την εξέλιξη στην τέχνη του, βελτιώνει εν καιρώ και την ποιότητα, αλλά και τους δημιουργικούς ρυθμούς του έργου του. Επομένως βασικό στόχο μου αποτελεί η πραγματοποίηση διαδοχικών ομαδικών, αλλά κυρίως ατομικών εκθέσεων, οι οποίες θα μου προσφέρουν τη δυνατότητα να παρουσιάσω περισσότερο το έργο μου.

Ε: Πιστεύετε πώς υπάρχει κάποιος συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην ιδιότητά σας ως εκπαιδευτικού και την ζωγραφική-συγγραφική σας δράση;
Α: Η εργασία μου ως εκπαιδευτικός προσφέρει τυπικά, αλλά κι ουσιαστικά πλεονεκτήματα στην ζωγραφική-συγγραφική μου εξέλιξη. Οι λίγες, αλλά επιφορτισμένες με πολλές ευθύνες, ώρες εργασίας μου, εξασφαλίζουν επιπλέον χρόνους για αυτή την δημιουργική μου δράση. Ουσιαστικά πλεονεκτήματα προκύπτουν από την αγάπη μου για τα παιδιά και την ανάγκη μου να εκμαιεύω σημαντικά στοιχεία δημιουργίας κι αγάπης για την ζωή από αυτά. Τα στοιχεία αυτά στη συνέχεια αναγάγω ως προβληματισμό κι εκδήλωση στις τέχνες την εικόνας και του λόγου. Από την άλλη μου δίνεται η δυνατότητα να χειριστώ γνώσεις κι εργαλεία καλλιτεχνικά και συγγραφικά στην εκπαίδευση των παιδιών.