Ε: Κατερίνα, ασχολείσαι με διάφορα δημιουργικά πράγματα εκτός από τη ζωγραφική. Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου;
Α: Διαρκή αναζητητή του ωραίου και του χρήσιμου. Με διέκρινε πάντα η εσωτερική αναζήτηση κι αναθεώρηση, προκειμένου να εξελιχτώ ως άνθρωπος. Αυτές με ωθούσαν να αναζητώ νέες μορφές γνώσης κι έκφρασης.

Ε: Η ενασχόλησή σου με τη ζωγραφική είναι η κύρια δραστηριότητά σου τώρα;
Α: Η κύρια δραστηριότητά μου αφορά την εργασία μου ως νηπιαγωγός. Η περαιτέρω δράση μου σχετίζεται με την τέχνη του λόγου και της εικόνας. Κάποτε κιόλας συνδυάζονται, δημιουργώντας ένα πιο δυνατό εκφραστικό κι επικοινωνιακό αποτέλεσμα. Συνηθίζω να συνοδεύω ζωγραφικά μου έργα με σχετικά ποιήματα. Ακόμη στο παιδικό μου βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα, ‘Ένας άμυαλος χιονάνθρωπος’, δημιούργησα τα κείμενα καθώς και τις εικόνες.

Ε: Η εργασία σου ως νηπιαγωγός, πώς θεωρείς ότι σε επηρέασε στη ζωγραφική σου;
Α: Δεν επιδρά μόνο η εργασία στη ζωγραφική μου, αλλά υπάρχει αμφίδρομη σχέση μεταξύ των δύο. Στην εργασία μου χρησιμοποιώ και διδάσκω στα παιδιά ποικίλους τρόπους καλλιτεχνικής έκφρασης. Στην τέχνη μου εισάγω συχνά προβληματισμούς και γνώσεις από την εργασία μου.

Ε: Οι μνήμες των παιδικών μας χρόνων πόσο νομίζεις ότι επηρεάζουν την τέχνη που υπηρετούμε;
Α: Οι μνήμες επηρεάζουν, συνειδητά και κάποτε ασυνείδητα, τους τρόπους έκφρασής μας. Στη συγγραφική μου τέχνη επιδρούν εικόνες από το περιβάλλον μου, αλλά και βιώματά μου. Από την άλλη, τη ζωγραφική μου συνήθως επηρεάζουν βιώματα, αλλά κυρίως προβληματισμοί.

Ε: Η επικοινωνία του έργου των καλλιτεχνών παίζει σημαντικό ρόλο στη δουλειά τους; Πολλές φορές βλέπουμε καλλιτέχνες που απαξιώνουν τη δυναμική της προβολής τους. Θεωρούν πως το έργο τους «μιλάει» από μόνο του. Αυτό αρκεί;
Α: Η τέχνη οποιασδήποτε μορφής, αν κι έχει δημιουργό και πρωταρχικό αποδέκτη τον καλλιτέχνη, ανατροφοδοτείται από μια αμφίδρομη σχέση με το κοινό της – θεατή, ακροατή, αναγνώστη. Καλλιτέχνες οι οποίοι διστάζουν να εκθέσουν το έργο τους, παρακινούνται συχνά από μια ιδιομορφία κι εσωστρέφεια, ενώ άλλοτε η θέση τους αυτή αποτελεί συνειδητή επιλογή. Στην περίπτωση αυτή η “απαξίωση” της προβολής τους οφείλεται σε εσωτερική αυτάρκεια, σε άρνηση να εκτεθούν σε ένα κοινό πιθανόν απαίδευτο ή δύσπιστο, ή σε φόβο για την απόρριψη του έργου τους. Η τοποθέτηση αυτή μας ξενίζει, αλλά πιστεύω είναι απόλυτα σεβαστή, ειδικά αν αντιληφθούμε ότι η έκθεση και η δημοσιότητα μοιάζει λίγο με δίκοπο μαχαίρι…

Ε: Σήμερα, ίσως περισσότερο από παλιά, υπάρχει μια εμπορευματοποίηση του έργου των καλλιτεχνών. Πού νομίζεις ότι οφείλεται αυτό;
Α: Στους παραπάνω καλλιτέχνες θα μπορούσαμε να δώσουμε… συγχωροχάρτι, εξαιτίας αυτής της εμπορευματοποίησης της τέχνης. Πιστεύω ότι ένας ακόμη λόγος που απεχθάνονται την προβολή, αποτελεί και η λανθασμένη εκτίμηση του έργου τους. Αυτή γίνεται συχνά από ανθρώπους, που μπορεί να μη διαθέτουν κάποια ή επαρκή γνώση της τέχνης, και ταυτόχρονα να διαθέτουν πολύ καλή γνώση του εμπορίου της. Δυστυχώς συνηθίζεται κάποιοι έχοντες και κατέχοντες να δημιουργούν ένα κατεστημένο, που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική αξία της τέχνης. Σήμερα η ταχύτητα και ποικιλία πληροφοριών συμβάλλουν σημαντικά στη λανθασμένη εικόνα της αξίας της. Ωστόσο κακώς κείμενα της τέχνης δεν θεωρώ τόσο τους… ανέκθετους καλλιτέχνες ή μόνο την εμπορευματοποίησή της.

Ε: Από τι ή ποιον άλλο θα μπορούσαμε να πούμε ότι “κινδυνεύει” η τέχνη;
Α: Πιστεύω κι από ένα απαίδευτο κοινό ή έναν απαίδευτο δημιουργό. Ας αναρωτηθούμε ποιο είναι το κίνητρο όσων αποτελούν το κοινό μιας μορφής τέχνης. Εκτός από εκείνους που συνειδητά και συστηματικά -για την αξία της- την παρακολουθούν, υπάρχουν όσοι κίνητρό τους έχουν την προβολή, τη στήριξη των “δικών” τους ή την περιέργεια, αν και είναι θεμιτά όλα αυτά. Επίσης έχω την εντύπωση ότι στην Ελλάδα, ίσως είναι περισσότεροι πλέον εκείνοι που παρουσιάζουν από εκείνους που παρακολουθούν. Κι αυτό θεμιτό είναι, αλλά αναρωτιέται μήπως είναι καλό να μπουν όρια, ανάμεσα στον ουσιαστικό δημιουργό και υπηρέτη της τέχνης κι εκείνον που απλά παράγει κι αναπαράγει.

Ε: Μίλησέ μας για τα μελλοντικά σου σχέδια.
Α: Η βελτίωση του ζωγραφικού και συγγραφικού μου έργου. Αν ανέβαζα τον πήχη ως το σημείο που θα έκρινα το έργο μου ικανοποιητικό, θα έλεγα πως την έχω πετύχει. Αν όμως, πράγμα που κάνω συνήθως, τον ανεβάσω ως εκεί που γνωρίζω ότι δύναμαι ή ως εκεί που έφθασαν μεγάλοι καλλιτέχνες, θα έλεγα ότι έχω ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μου. Σε συγκεκριμένα σχέδιά μου δεν θα αναφερθώ, γιατί μου αρέσει να εκπλήσσω τους θεατές κι αναγνώστες των έργων μου, κι ακόμη επειδή απεχθάνομαι όσους αρέσκονται απλά να κοιτούν από την κλειδαρότρυπα…

Ε: Μπορεί η ζωγραφική να κάνει τον κόσμο καλύτερο;
Α: Γενικά η τέχνη, κι ειδικά η ζωγραφική μέσα απ’ την εκφραστική δύναμη της εικόνας, δύναται να προβληματίσει, να επηρεάσει και να εξυψώσει την ανθρώπινη ύπαρξη. Πρόσθετη δύναμη αποκτά, όταν συνδυάζεται και με την τέχνη του λόγου. Έχω θέσει ως στόχο μου, μέσα από τον συνδυασμό της τέχνης της εικόνας και του λόγου, να συμβάλλω στην διεύρυνση της αίσθησης του χρήσιμου κι ωραίου για τον θεατή-αναγνώστη..

Ε: Γιατί απολαμβάνετε ένα έργο τέχνης;
Α: Γιατί επικοινωνεί μέσα μας το κάλος και την αισθητική απόλαυση, όπως και τον προβληματισμό και την προσφορά ‘οδηγών’ στις δυσκολίες της ζωής.

Ε: Γιατί δημιουργείτε;
Α: Η δημιουργία αποτελεί πρώτιστη ανάγκη, καθώς και κινητήριο δύναμη στην εσωτερική εξέλιξη του ανθρώπου. Γι’ αυτό και τα παιδιά, τα οποία έχω την ευκαιρία ως νηπιαγωγός να παρατηρώ, την χρησιμοποιούν από τις πρώτες τους εκδηλώσεις, προκειμένου να εκφράσουν αυτό που νιώθουν και θέλουν να επικοινωνήσουν.

Ε: Θυμάστε ποιος ήταν ο πρώτος πίνακας που θαυμάσατε στη ζωή σας;
Α: Πολλοί, αλλά με αγγίζει το ιδιαίτερο φως στα έργα του Βαν Γκογκ. Πιστεύω ότι έχει επηρεάσει ιδιαίτερα την δυναμική απόδοση φωτός στα έργα μου. Σε αυτό ωστόσο έχει συμβάλλει κι η ανάγκη μου να δίνω στον θεατή την ελπίδα, το πέρασμα από το σκοτάδι στο φως.

Ε: Ποιο έργο τέχνης αγαπάτε περισσότερο και γιατί;
Α: Εφόσον αναφέρθηκα παραπάνω στο έργο του Βαν Γκογκ, θα μιλήσω για ένα έργο του που με αγγίζει ιδιαίτερα ‘Σταροχώραφα με κοράκια’. Σε αυτό το έργο εναρμονίζεται το σκοτάδι με το φως, το τραγικό με την ομορφιά της ζωής.

Ε: Ποιο έργο τέχνης θα θέλατε να σας εμπνεύσει στο μέλλον;
Α: Συνήθως εμπνέομαι από εικόνες του περιβάλλοντος ή ερεθίσματα για προβληματισμό, κι όχι από άλλα έργα. Αν ωστόσο υπήρχε κάποιο έργο που θα με ενέπνεε, αυτό σίγουρα θα ξεχώριζε: ως προς τη χρήση των εργαλείων, των χρωμάτων, την τήρηση αναλογιών, την εκφραστική κι αισθητική του δύναμη.

Ε: Ποιον ζωγράφο θαυμάζετε περισσότερο;
Α: Ανέφερα ήδη τον Βαν Γκογκ, αλλά θα μπορούσα να προσθέσω κι άλλους ιμπρεσιονιστές, καθώς και τον Νταλί για την εκφραστική του ιδιαιτερότητα, τον Θεοτοκόπουλο για την πρωτοπορία του, τον Παρθένη για την μεταφυσική του αναζήτηση κ.α. Θαυμάζω επίσης τον δάσκαλό μου Αντώνη Κουρτικάκη για την συλληπτική του ικανότητα και την ταχύτητά του να αποδίδει στην ζωγραφική επιφάνεια μια ιδέα έμπνευσης.

Ε: Ποιο καλλιτεχνικό κίνημα αγαπάτε περισσότερο και γιατί;
Α: Ο Ιμπρεσιονισμός κι ο Εξπρεσιονισμός έχουν επηρεάσει τον τρόπο έκφρασης σε πολλά από τα πρόσφατα έργα μου. Στον πρώτο με αγγίζει η δυναμική έκφραση του συναισθήματος, μέσα από την επιρροή του φωτός. Στον Εξπρεσιονισμό από την άλλη με προσελκύει η αισθητική δύναμη του χρώματος.

Ε: Ποιο είναι το πιο διαχρονικό έργο τέχνης κατά τη γνώμη σας;
Α: Διαχρονικό γενικά μπορεί να θεωρηθεί κάθε έργο που διαπερνά την διάσταση του χρόνου, και κινείται πέρα από αυτήν. Επομένως θεωρώ διαχρονικό, οποιοδήποτε έργο διατηρεί αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου, την συλληπτική κι αισθητική δύναμή του.

Ε: Ποια είναι η πιο κατάλληλη ώρα για να δημιουργήσει κανείς;
Α: Μολονότι προτιμώ το φυσικό φως, επιλέγω κάθε φορά την ώρα που η έμπνευση έρχεται να διαχυθεί και να ενσαρκωθεί σε ιδέα κι έκφραση.

Ε: Ποιον πίνακα θα θέλατε να είχατε ζωγραφίσει εσείς και γιατί;
Α: Το μόνο που επιθυμώ είναι να γίνει πιο δυνατό εκφραστικά το έργο μου. Ωστόσο αν χρειαζόταν να βρω κάποιον πίνακα που θα ήθελα εγώ να ζωγραφίσω, θα επέλεγα τον εξαϋλωμένο, ενδοσκοπικό τρόπο αναπαράστασης μορφών του Θεοτοκόπουλου.

Ε: Ποιες οι προσωπικές σας φιλοδοξίες στον εικαστικό χώρο;
Α: Η διαρκής βελτίωση του ζωγραφικού μου έργου αποτελεί πρώτιστο σκοπό στο έργο μου. Μετέπειτα το ταξίδεμα του ζωγραφικού μου έργου σε άλλα μήκη και πλάτη της γης, όπου η ουσία της τέχνης δύναται να αγγίξει ένα παιδευμένο, έμπειρο και καλοπροαίρετο κοινό.

Ε: Τι σας ενέπνευσε στο τελευταίο σας έργο;
Α: Αφορμή για το τελευταίο μου έργο υπήρξε η επέτειος για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή. Ένα από τα πιο δυνατά έργα μου που εκτέθηκαν, ήταν η 'Κραυγή αγωνίας' .

Ε: Νιώθετε ικανοποίηση από τη μέχρι τώρα καλλιτεχνική σας πορεία;
Α: Ναι ως προς τις δυνατότητες μου, τις οποίες νιώθω να ξεδιπλώνονται μέσα από την αναζήτηση εκφραστικών μέσων και τρόπων, όχι ως προς την περαιτέρω βελτίωση του έργου μου που επιδιώκω.

Ε: Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σας βλέψεις για το μέλλον;
Α: Στοχεύω στην μελέτη και δημιουργία έργων σχετικών με την Ιστορία και την Μυθολογία της χώρας μας. Ακόμη με επιδιώκω να δημιουργήσω κι άλλα έργα εσωτερικής αναζήτησης και σχετικά με την ύπαρξη του θεϊκού στοιχείου.

Ε: Στις 29 Νοεμβρίου έκλεισε μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση έργων σας, μια ατομική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «Πορεία προς την εξέλιξη». Θα θέλατε να μας αναφέρετε κάποια πράγματα σχετικά με την έκθεση;
Α: Όταν πριν κάποια χρόνια δημιούργησα το ζωγραφικό μου έργο «Ανέλιξη», αναγνώρισα σε αυτό ψήγματα εξέλιξης στην εικαστική μου εκδήλωση κι έκφραση. Μια ουσιαστικότερη εσωτερική αλλαγή διαφαινόταν επίσης στα έργα που ακολούθησαν στην δημιουργική μου πορεία. Επρόκειτο για μια προσωπική εξέλιξη, που ωστόσο αγκάλιασε θέματα , τα οποία αφορούσαν γενικά την ανθρώπινη εξέλιξη. Αυτή η πορεία λοιπόν με ώθησε να επιλέξω τον συγκεκριμένο τίτλο.

Ε: Θα θέλατε στη συνέχεια να μας δώσετε κάποιες πληροφορίες, σχετικές με την θεματολογία των έργων σας;
Α: Στα περίπου 25 έργα, που διανθίζουν αυτή την έκθεση, θα μπορούσε κανείς να διακρίνει κάποιες επιμέρους κατηγορίες θεμάτων. Υπάρχουν έργα που αγγίζουν ανάλαφρες πλευρές της ζωής: στιγμές ξεγνοιασιάς κι ανθρώπινης επικοινωνίας. Επίσης συμμετέχουν έργα που απεικονίζουν την αδιαπραγμάτευτη πορεία της ζωής. Ωστόσο πιο σημαντικά, θα μπορούσαν να θεωρηθούν σε αυτή την πορεία εξέλιξης, στοιχεία που υπάρχουν σε κάποια έργα μου κι αποτελούν προϋπόθεση για την ανθρώπινη εξέλιξη, όπως: η ενδοσκόπηση, ο οραματισμός για το μέλλον, η αναζήτηση φωτός, το ορμέμφυτο(η δύναμη της ορμής), η απελευθέρωση από την ύλη, η ελπίδα που υπερπηδά κάθε εμπόδιο, ακόμη και την απόγνωση. Άλλα έργα μου πάλι τροφοδοτούν την πορεία προς την εξέλιξη με στοιχεία σχετικά με: την αναγνώριση της συμπαντικής ενέργειας, ενδελέχειας κι αρμονίας, το δέος και την πίστη στην ισχύ του θεϊκού στοιχείου.

Ε: Πείτε μας λίγα λόγια για τον χώρο που φιλοξενήθηκε η έκθεσή σας;
Α: Πρόκειται για τον φιλόξενο και ζεστό υπόγειο χώρο Black duck, στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Στον πάνω όροφο παράλληλα υπάρχει ένα όμορφο στέκι, το οποίο επισκέπτεται οποιοσδήποτε θέλει να περάσει μερικές όμορφες στιγμές σε έναν ξεχωριστό αισθητικά χώρο.

Ε: Πείτε μας σχετικά με την έκθεσή σας; Την σύνδεση του λόγου με την εικόνα ενός ζωγραφικού έργου.
Α: Η σύνδεση λόγου με την εικόνα ενός ζωγραφικού έργου ενισχύει την εκφραστική του δύναμη. Σκέφτηκα λοιπόν να συνδέσω την ποιητική συγγραφική μου δράση με τον ζωγραφικό εικαστικό λόγο. Έτσι κάποια από τα έργα της έκθεσης συνοδεύονται από σχετικά ποιήματα, που ενδυναμώνουν την θεματολογία τους.

Ε: Θα θέλατε να μας αναφέρετε κάτι σχετικά με τα μελλοντικά εικαστικά σας σχέδια;
Α: Ο κορωνοιός ευνόησε έμμεσα νομίζω αρκετούς καλλιτέχνες, οι οποίοι διατηρώντας αναπόφευκτα απόσταση από την παρουσίαση του έργου τους, μπόρεσαν παράλληλα να βρουν επιπλέον χρόνους κι έτσι πέτυχαν να προωθηθούν δημιουργικά προς τα εμπρός. Ακόμη πιστεύω πως ένας καλλιτέχνης αναζητώντας την εξέλιξη στην τέχνη του, βελτιώνει εν καιρώ και την ποιότητα, αλλά και τους δημιουργικούς ρυθμούς του έργου του. Επομένως βασικό στόχο μου αποτελεί η πραγματοποίηση διαδοχικών ομαδικών, αλλά κυρίως ατομικών εκθέσεων, οι οποίες θα μου προσφέρουν τη δυνατότητα να παρουσιάσω περισσότερο το έργο μου.

Ε: Πιστεύετε πώς υπάρχει κάποιος συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην ιδιότητά σας ως εκπαιδευτικού και την ζωγραφική-συγγραφική σας δράση;
Α: Η εργασία μου ως εκπαιδευτικός προσφέρει τυπικά, αλλά κι ουσιαστικά πλεονεκτήματα στην ζωγραφική-συγγραφική μου εξέλιξη. Οι λίγες, αλλά επιφορτισμένες με πολλές ευθύνες, ώρες εργασίας μου, εξασφαλίζουν επιπλέον χρόνους για αυτή την δημιουργική μου δράση. Ουσιαστικά πλεονεκτήματα προκύπτουν από την αγάπη μου για τα παιδιά και την ανάγκη μου να εκμαιεύω σημαντικά στοιχεία δημιουργίας κι αγάπης για την ζωή από αυτά. Τα στοιχεία αυτά στη συνέχεια αναγάγω ως προβληματισμό κι εκδήλωση στις τέχνες την εικόνας και του λόγου. Από την άλλη μου δίνεται η δυνατότητα να χειριστώ γνώσεις κι εργαλεία καλλιτεχνικά και συγγραφικά στην εκπαίδευση των παιδιών.

Ε: Τι θα έπρεπε να γνωρίζει κάποιος για εσάς, εκτός από την ενασχόληση σας με τον χώρο των εικαστικών;
Α: Αναζητώντας πάντα την μάθηση & την ποιότητα στη ζωή μου, ασχολήθηκα κατά καιρούς με διάφορες μορφές τέχνης όπως: χορός, θέατρο, χειροτεχνία, συγγραφή παιδικού βιβλίου. Οι περισσότερες από τις ευαισθησίες & τα αισθητικά μου αγγίγματα περιστρέφονται γύρω από τον χώρο του παιδιού. Εργάζομαι ως εκπαιδευτικός, αλλά έχω δραστηριοποιηθεί αρκετά χρόνια & με διάφορα αντικείμενα στον χώρο της εμψύχωσης-εκπαιδευτικών προγραμμάτων & διασκέδασης- & σε άλλους χώρους με παιδιά όλων των ηλικιών.
Πάντα μου άρεσε να ταξιδεύω στον κόσμο της φαντασίας & να γράφω ιστορίες για παιδιά. Μια στιγμιαία έμπνευση μπορούσε να αποτελέσει για μένα ερέθισμα για συγγραφή ενός ποιήματος. Με αφορμή αρκετά ερεθίσματα που είχα από την ελληνική παράδοση, θέλησα να συγκεντρώσω πολύτιμα στοιχεία σχετικά με αυτήν κι έτσι, τον τελευταίο καιρό επεξεργάζομαι ένα σχετικό βιβλίο. Μελετώ βιβλία τα οποία συμβάλλουν στην πνευματική μου εξέλιξη: εκκλησιαστικά, φιλοσοφικά, τέχνης. Παίζω μουσική στο αρμόνιο ή τη φλογέρα μου. Ασχολούμαι και με την γυμναστική, την κολύμβηση, το ποδήλατο & το περπάτημα.

Ε: Πότε ξεκίνησε η ενασχόληση σας με τα εικαστικά και ποια η αφορμή;
Α: Ορόσημο στην καλλιτεχνική μου εξέλιξη υπήρξε η γνωριμία με το Ελληνικό Κέντρο Τέχνης & Πολιτισμού στο Σύνταγμα, στην Αθήνα. Είχα δάσκαλο τον Αντώνη Κουρτικάκη, έναν φιλόσοφο της τέχνης & του πολιτισμού, κι όχι απλά έναν καλλιτέχνη. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει οριακό σημείο, όπου κάποιος ανακαλύπτει ότι κάτι του αρέσει & αρχίζει να ασχολείται με αυτό. Υπάρχουν άνθρωποι που αρχικά δεν ήξεραν να τραβήξουν μια γραμμή κι εξέλιξαν σε πολύ καλό σημείο την ζωγραφική τους.

Ε: Αναφερθήκατε στη σπουδαιότητα της γνωριμίας σας με έναν δάσκαλο, ο οποίος δεν είναι απλά καλλιτέχνης αλλά και φιλόσοφος. Πόσο σημαντικό ρόλο πιστεύετε ότι παίζει η μαθητεία κοντά σε έναν αξιόλογο δάσκαλο;
Α: Θεωρώ ότι οι περγαμηνές κι οι σπουδές κοντά σε διάσημους ή πολλούς δασκάλους ωχριούν εμπρός στην παρουσία έστω κι ενός μοναδικού καλού δασκάλου, ο οποίος διαθέτει πολύπλευρη γνώση της τέχνης, του πολιτισμού, αλλά κυρίως βασικών αξιών της ζωής. Απαιτείται βέβαια κι η άξια ανταπόκριση του μαθητή πλάι σε όσα ένας δάσκαλος έχει να προσφέρει, διαφορετικά αυτά καθίστανται άχρηστα. Ένας μαθητής πρέπει να επιδείξει απόλυτη εμπιστοσύνη & δεκτικότητα σε εκείνα που ο δάσκαλος έχει να του δώσει, ώστε να αποκομίσει & να αποδώσει το μέγιστο δυνατόν.

Ε: Ποια είναι η έμπνευση σας; Από που πηγάζει;
Α: Τα ερεθίσματα μου μπορεί να είναι ποικίλα, κι εξαρτάται από την ετοιμότητα της έμπνευσής μου να ενσαρκωθεί κάποια συγκεκριμένη στιγμή & να οδηγήσει στην δημιουργία ενός έργου τέχνης. Εκείνο που είναι δύσκολο είναι όχι να βρει ο καλλιτέχνης τα ερεθίσματα, αλλά να διαθέτει την έμπνευση, ώστε να τα μετασχηματίσει σε έργο. Παρεμβάλλονται ερεθίσματα, όπως καθημερινές ανάγκες, προσωπικά αδιέξοδα, άσχημες στιγμές, και σε μια εποχή κρίσης όπως η δική μας προβλήματα στοιχειώδους επιβίωσης.

Ε: Πώς θα χαρακτηρίζατε τα καλλιτεχνικά σας έργα;
Α: Θα χαρακτήριζα «ενδοσκοπικά» τα έργα μου που αφορούν την τοπιογραφία. Στόχος μου όταν δημιουργώ ένα έργο, είναι να αναδείξω την κρυμμένη πίσω από τα φαινόμενα ουσία: τα κίνητρα & συναισθήματα των ανθρώπων, την αίσθηση ενός τοπίου, την κίνηση μιας μορφής με ό,τι υποδηλώνει κ.α. Γι’ αυτό, προσπαθώ να επιλέγω & να αποδίδω- ανάλογα με το τι θέλω να δηλώσω ή να αποκαλύψω- την πιο κατάλληλη τεχνική, την αντίστοιχη αίσθηση στα χρώματα, τα συναισθήματα, την κίνηση, την βαθύτερη ψυχοσύνθεση & πνευματικότητα ενός γεγονότος ή μιας στιγμής.

Ε: Ποια είναι τα συναισθήματα σας όταν δημιουργείτε τα έργα σας;
Α: Όταν δημιουργώ ένα εικαστικό έργο, νιώθω μια βαθύτερη ικανοποίηση ταύτισης με τον κόσμο των αξιών & της ουσίας, ή ακόμη σαν μικρός Θεός-δημιουργός που πλάθει από το μηδέν κάτι. Πάντα υπάρχει αυτή η ενδόμυχη αγωνία προσφοράς, η οποία ευτυχώς δεν στέκει τροχοπέδη στην δημιουργικότητά μου. Επιθυμώ να δώσω στον θεατή κάτι ανώτερο, είτε αισθητικά είτε θεματικά, ώστε να συμβάλλω ένα βήμα παραπέρα στην βαθύτερη εξέλιξή του.

Ε: Ποιο είναι το σημαντικότερο έργο σας και γιατί;
Α: Στα σημαντικά μου έργα θα μπορούσα να συμπεριλάβω ‘Το ξεσπίτωμα’ & ‘Ατενίζοντας το μέλλον’ από την έκθεσή μου, την σχετική με την Ίμβρο & την Τένεδο. Στο πρώτο προσπάθησα να αποτυπώσω την αγωνία της μάνας που φεύγει διωγμένη από τον τόπο της σφίγγοντας στην αγκαλιά το παιδί της, ενώ στο δεύτερο απεικονίζω πάλι μια μάνα με παιδί που όμως στέκεται κοιτώντας προς το φως, δίνοντας μια αισιόδοξη νότα μέσα από την καταθλιπτική κατάσταση του διωγμού. Επίσης, πολλή σημαντική θεωρώ όλη την ενότητα των 32 έργων μου με θέμα: ‘Η διαχρονικότητα της κρίσης’, όπου αποτυπώνονται γλαφυρά προβλήματα & προβληματισμοί του ανθρώπου εν καιρώ κρίσης, τα οποία ωστόσο παρουσιάζουν μια επαναληπτικότητα ανά εποχές & πολιτισμούς.

Ε: Ποιος είναι ο προσδοκώμενος αντίκτυπος των έργων σας στον θεατή; Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε; Σε ποιες ηλικίες απευθύνονται;
Α: Θεωρώ ότι στη ζωή μας η ασχήμια είναι το δεδομένο, κι η ομορφιά το ζητούμενο. Άρα, στόχος μου είναι να αναδείξω τα όμορφα στοιχεία της ζωής, όχι μόνο μέσα από τοπιογραφίες κι όμορφες σκηνές, αλλά & τοποθετώντας ένα φως ή ένα αντίθετο στοιχείο μέσα σε έργα τα οποία φαίνεται να απεικονίζουν την ασχήμια(όπως στη θεματική ενότητα που προανέφερα). Υπό την έννοια αυτή, νομίζω ότι δεν υφίσταται ηλικιακός περιορισμός θέασης των έργων μου.

Ε: Έχετε αντιμετωπίσει κάποια δυσκολία στον χώρο των εικαστικών; Αν ναι, πως την αντιμετωπίσατε;
Α: Οι βασικές δυσκολίες που πιθανόν θα αντιμετωπίσει ένας ζωγράφος, κατά την παρουσίαση του έργου του, προέρχονται από ένα απαίδευτο ή κακόβουλο κοινό. Ωστόσο, τέτοιου είδους δυσκολίες είναι ευκολότερα διευθετήσιμες συγκριτικά μ’ εκείνες που εκ πηγάζουν από τον εσωτερικό κόσμο ενός καλλιτέχνη. Αυτές αφορούν: την έμπνευση η οποία δεν έρχεται ως ‘από μηχανής θεός’, μια διαδικασία άρτιας οργάνωσης στην οποία πρέπει να μπει προκειμένου να προβάλλει με τον καλύτερο τρόπο το έργο του, αλλά κυρίως δυσκολίες εσωτερικής φύσης καθώς έκαστο δημιούργημά του απαιτεί πολύπλοκες διεργασίες, αγωνίες & αγώνα ενάντια σε ελλείψεις κι αδυναμίες.

Ε: Πιστεύετε ότι υπάρχει κάποιο τίμημα, προκειμένου να πετύχει κανείς κάτι σημαντικό στην τέχνη του;
Α: Το ερώτημα είναι αν το αποτέλεσμα αξίζει το τίμημα & τις θυσίες που απαιτούνται, & στην περίπτωση της τέχνης πιστεύω ότι αξίζει. Η ζωγραφική αλλά & γενικά η τέχνη εξυψώνει τον άνθρωπο σε ανώτερες σφαίρες εξέλιξης, αρκεί να έχει την καλή πρόθεση να εξευγενιστεί & να εξευγενίσει. Ακόμη κι αν αυτό έχει ως τίμημα την έλλειψη προσωπικής ζωής ή άλλων πραγμάτων, τα οποία στα μάτια κάποιων φαντάζουν ως προνόμια, το αποτέλεσμα-όχι τόσο της καταξίωσης όσο της εσωτερικής προόδου-είναι που αποζημιώνει τελικά τον καλλιτέχνη.